بررسی میزان خستگی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی

زمینه و هدف: تشخیص سرطان تجربه ای ناخوشایند برای هر فرد است که ناراحتی­های روانی و جسمی زیادی را ایجاد می‫کند. خستگی یکی از شایع‫ترین نشانه‫های تجربه شده توسط بیماران مبتلا به سرطان در طول بیماری و یا درمان است. این مطالعه به منظور تعیین میزان خستگی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی انجام گرفت. روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال 1392 با مشارکت 117 نفر از بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی در بیمارستان سیدالشهدا اصفهان صورت گرفت. نمونه‫ها با روش نمونه‫گیری آسان انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه خستگی مرتبط با سرطان (CFS) و فرم مشخصات دموگرافیک و بیماری جمع‌آوری و با آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بر اساس نتایج، 74/4 درصد از شرکت‫کنندگان در پژوهش، خستگی خفیف را تجربه کرده بودند. از میان ابعاد شناختی، جسمانی و عاطفی خستگی، بیشترین میزان خستگی مربوط به بعد جسمانی آن بود (4/43±15/52). خستگی جسمانی با سن، رابطه مستقیم (0/001<p) و با سطح تحصیلات، رابطه معکوس (0/001<p) داشت. همچنین بین میانگین نمره خستگی با متغیرهای جنس (0/05<p) و وضعیت تاهل (0/001<p) اختلاف معنی‫داری دیده شد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تمام واحدهای پژوهش، خستگی را در سطوح مختلف تجربه کرده بودند و میزان خستگی در بیماران مسن، زنان، افراد با سطح تحصیلات پایین و افراد مطلقه و بیوه بیش از سایرین بود. این مساله اهمیت توجه بیشتر به این افراد را در برنامه های مراقبتی، حمایتی و آموزشی مطرح می‫سازد. به منظور دستیابی به این مهم باید راهکارهای غلبه بر خستگی و یا کاهش آن با توجه بیشتر در گروه‫های یاد شده آموزش داده شود.